Kamica żółciowa. Objawy i metody leczenia

Charakterystycznym symptomem występującym przy kamicy żółciowej jest kolka żółciowa. Osoby, które jej doświadczyły opisują ją jako ostry, nagły ból pojawiający się w prawym nadbrzuszu. Promieniuje on do prawego ramienia lub pleców. Spożycie posiłku wzmaga ból. Jest on odczuwalny przez około 6 godzin. Oprócz bólu, mogą także wystąpić dreszcze, gorączka oraz nudności. Jeżeli mamy jasne stolce czy mocz o ciemnej barwie, powinno nam to zasygnalizować, że możemy chorować na kamicę żółciową. Ponadto, niestrawność, zgaga, wzdęcia, a także żółtaczka alarmują nas o ewentualnym posiadaniu złogów w pęcherzyku żółciowym.

Metody leczenia

Osoby, u których kamica żółciowa ma przebieg bezobjawowy nie muszą konsultować się z lekarzem, ponieważ nie wymagają leczenia. Z kolei pacjenci z danymi symptomami powinni stosować leki przeciwbólowe, rozkurczowe oraz zazwyczaj niesteroidowe leki przeciwzapalne. Lekarz może także zlecić kilkunastogodzinną głodówkę. Istotną rolę odgrywa tutaj również dieta. Powinna ona być przede wszystkim lekkostrawna i niskotłuszczowa. Ważne jest, aby spożywać 5 niewielkich posiłków dziennie, o określonej godzinie. Z naszego menu musimy całkowicie wykluczyć żółtko jaj, smalec, boczek i słoninę. Dieta powinna opierać się na warzywach, owocach i rybach. Można tworzyć potrawy zawierające m.in. paprykę, zieloną sałatę, szpinak, szczypiorek, śliwki, wiśnie, łososia, makrelę, śledzie, zieloną pietruszkę, szparagi, olej słonecznikowy, rzepakowy.

Niestety, kamica żółciowa w większości przypadków kończy się interwencją chirurgiczną. Polega ona na usunięciu woreczka żółciowego wraz z znajdującymi się w nim złogami. Zabieg ten można wykonać metodą tradycyjną, czyli poprzez przecięcie powłok brzusznych. Istnieje też druga metoda – laparoskopowa. Podczas niej chirurg wykonuje trzy małe nacięcia skóry, które umożliwiają mu umieszczenie specjalnego aparatu wewnątrz jamy brzusznej. Następnie pęcherzyk żółciowy jest usuwany. Drugi sposób ma więcej zalet. Należą do nich krótszy pobyt w szpitalu czy mniejsze ryzyko wystąpienia powikłań. Z tego względu jest ona częściej praktykowana.

Są osoby, u których nie można przeprowadzić operacji. Wtedy zaleca się kurację farmakologiczną. Przyjmuje się doustnie kwas ursodeoksucholowy. Mimo, że leczenie trwa co najmniej pół roku, to jej skuteczność może osiągać 70 procent.